Pomnik umieszczony został w Parku Leśnym w pobliżu skrzyżowania ul. Bolesława Krzywoustego z ul. Staromiejską. Czoło pomnika zwrócone jest w stronę Starego Miasta. Monument wykonano z granitu. Jego główny trzon stanowią dwa pionowo postawione bloki. Ich powierzchnia została tak wyrzeźbiona, iż imituje cztery czworokątne głazy, o chropowatych bokach, ustawione jeden na drugim. Imitację stanowi też równiutka pseudospoina, która jest odrobinę węższa od każdego z głazów. Przestrzeń pomiędzy pionowymi elementami wypełnia sześć stalowych prętów. Zostały one ustawione w jednej linii, jeden pod drugim, w równych odstępach. Po bokach zostały one skręcone. Natomiast ich środkowa część została wygięta w ostry zygzak, podobny do litery „W". Dwa wcześniej wspomniane bloki zostały przykryte następnym ułożonym poziomo. Ten w przeciwieństwie do dolnych ma jednolitą bryłę i gładko wyszlifowaną powierzchnię. Na nim umieszczono, w środkowej części daty „1939-1945" ułożone z metalowych cyfr. Po obu stronach dat znajdują się metalowe tablice z tekstem: "Polskim i niemieckim ofiarom wojny, przemocy i wypędzenia". Po prawej stronie pomnika napis jest w języku polskim, a po lewej w niemieckim. Na bocznych ścianach górnego bloku pomnika umieszczone są tablice opisujące dzieje monumentu. Analogicznie do poprzednich są w dwu językach. Do obydwu stron pomnika przylegają dwie kamienne ławy z oparciem. Od strony zewnętrznej zamykają je nieco wyższe od nich również kamienne sześciany. Na dwóch ich powierzchniach (czołowej i bocznej) wyrzeźbiono proste zdobienia.
Pomnik zbudowany został w 1926 r. Upamiętniał pierwszego prezydenta Republiki Weimarskiej Friedricha Eberta. W 1933 r. został przemianowany przez władze nazistowskie. Po wojnie nie miał przeznaczenia. Dopiero w połowie lat dziewięćdziesiątych władze miejskie i Glogauer Heimatbund wyszły ze wspólną inicjatywą aby pomnik upamiętniał ofiary II wojny światowej. Po długich negocjacjach ustalono treść napisów na płytach. 27 maja 2000 r. pomnik został uroczyście odsłonięty.
Janina Serafin -